Buigtest en hechting van FBE-poedercoating

hechting van FBE poedercoating

Een cupping-tester wordt voornamelijk gebruikt om de hechting van FBE-poedercoating te bepalen, en figuur 7 toont het testprincipe van de cupping-tester. De kop van de cupping-tester is bolvormig en duwt tegen de achterkant van gecoate panelen om te testen of de positieve film scheurde of loskwam van het substraat. Fig.8 is een cupping testresultaat van de epoxy poedercoating. Het was te zien dat de FBE-poedercoatings die niet gevuld zijn met CTBN-EP-prepolymeren kleine zichtbare scheurtjes hebben (Fig. 8(1)), terwijl de coatings gevuld met CTBN-EP-prepolymeren (Fig. 8(2-3)) hebben geen zichtbare scheuren, wat wijst op een goede hechting en taaiheid.

Bestand tegen buigtesten van FBE-poedercoatings

Fig.9 toont de weerstand tegen buigtestresultaten van drie soorten FBE-poedercoatings. De buigweerstand van FBE-poedercoatings zonder vulling met CTBN-EP-prepolymeren is slecht (Fig.9(1)), en er wordt een cohesief faalfenomeen gevonden. Wanneer de CTBN-EP-prepolymeren aan de poedercoating worden toegevoegd, wordt de buigweerstand van FBE-poedercoatings aanzienlijk verbeterd met een verhoogd gehalte aan CTBN-EP-prepolymeren (Fig.9(2-3)), en er wordt geen cohesief faalfenomeen gevonden , wat wijst op een hoge weerstand tegen buigen.

Zoutsproeitest van coatings

De corrosieweerstand van de coatings wordt beoordeeld door de coatings bloot te stellen aan een zoute mistatmosfeer die wordt gegenereerd door een 5 gew.% waterige NaCl-oplossing te sproeien bij 35 ± 2 °C gedurende 3000 uur in overeenstemming met de ISO 14655:1999-specificatie. Na verwijdering uit de zoute mistkamer worden alle monsters gespoeld met gedestilleerd water om eventuele resten te verwijderen, corrosie van de coating wordt waargenomen. Dit blijkt uit Fig. 10, nadat de coatings zijn gevuld met CTBNEP-prepolymeren (Fig. 10b), is er geen bewijs van roest en zijn de monsters vakantievrij, wat wijst op de corrosieweerstand van coatings gevuld met CTBN EP-prepolymeren zou kunnen voldoen aan de eisen van de norm.

De corrosieweerstand van een organische coating zonder gebreken hangt voornamelijk af van de barrière-eigenschappen, dwz hoe het de diffusie van vocht en corrosieve ionen door de film vermindert. Een van de parameters die bijdragen aan barrière-eigenschappen is de aantasting van het onderliggende metalen substraat. De coating nabij het kale gebied creëert een passiverende laag op de ondergrond die verdere corrosie voorkomt. Daarom kan het de ionen (mogelijk Cl−) gemakkelijk vangen om het gedoteerde polymeer te vormen.