نحوه ارزیابی تست چسبندگی روکش

تا کنون رایج ترین آزمون برای ارزیابی چسبندگی پوشش تست نوار و لایه برداری است که از دهه 1930 مورد استفاده قرار گرفته است. در ساده‌ترین نسخه آن، یک تکه نوار چسب بر روی لایه رنگ فشرده می‌شود و مقاومت در برابر و درجه حذف لایه زمانی که نوار جدا می‌شود، مشاهده می‌شود. از آنجایی که یک فیلم دست نخورده با چسبندگی قابل توجه اغلب به هیچ وجه جدا نمی شود، شدت آزمایش معمولاً با برش دادن یک شکل X یا یک الگوی هچ متقاطع در فیلم، قبل از اعمال و برداشتن نوار افزایش می یابد. سپس چسبندگی با مقایسه فیلم حذف شده با مقیاس درجه بندی تعیین شده رتبه بندی می شود. اگر یک فیلم دست نخورده به طور تمیز توسط نوار جدا شود، یا اگر فقط با بریدن بدون چسباندن در آن جدا شود، چسبندگی به سادگی به عنوان ضعیف یا بسیار ضعیف ارزیابی می شود، ارزیابی دقیق تر این گونه فیلم ها در این قابلیت نیست. تست.

نسخه پرکاربرد کنونی برای اولین بار در سال 1974 منتشر شد. دو روش تست در این استاندارد پوشش داده شده است. هر دو روش آزمایش برای تعیین اینکه آیا چسبندگی یک پوشش به یک بستر در سطح کافی است یا خیر، استفاده می شود. با این حال، آنها بین سطوح بالاتر چسبندگی که برای آن‌ها روش‌های اندازه‌گیری پیچیده‌تری مورد نیاز است، تمایز قائل نمی‌شوند. محدودیت‌های اصلی تست نوار، حساسیت کم آن، قابل استفاده فقط برای پوشش‌هایی با استحکام باند نسبتاً کم، و عدم تعیین چسبندگی به زیرلایه است. جایی که شکست در یک لایه رخ می دهد، مانند آزمایش پرایمرها به تنهایی، یا در داخل یا بین لایه ها در سیستم های چند لایه. برای سیستم‌های چند لایه که ممکن است شکست چسبندگی بین یا درون پوشش‌ها رخ دهد، چسبندگی سیستم پوشش به زیرلایه تعیین نمی‌شود.

تکرارپذیری در یک واحد رتبه بندی ژن استralبرای پوشش روی فلزات برای هر دو روش، با تکرارپذیری یک تا دو واحد مشاهده شد. تست نوار از محبوبیت گسترده ای برخوردار است و به عنوان "ساده" و همچنین کم هزینه در نظر گرفته می شود. در مورد فلزات، عملکرد آن مقرون به صرفه است، خود را به کاربرد در محل کار می رساند و مهمتر از همه، پس از چندین دهه استفاده، مردم با آن احساس راحتی می کنند.

هنگامی که یک نوار چسب انعطاف پذیر بر روی سطح زیرلایه سفت و سخت پوشیده شده اعمال می شود و سپس برداشته می شود، فرآیند حذف بر حسب "پدیده لایه برداری" توضیح داده شده است، همانطور که در شکل X1.1 نشان داده شده است.

لایه برداری از لبه جلویی دندانه دار (در سمت راست) شروع می شود و بسته به استحکام باند نسبی در امتداد چسب / رابط پوشش یا سطح مشترک پوشش / بستر ادامه می یابد. فرض بر این است که حذف پوشش زمانی اتفاق می‌افتد که نیروی کششی ایجاد شده در امتداد فصل مشترک دوم، که تابعی از خواص رئولوژیکی مواد لایه پشتی و چسب است، بیشتر از استحکام باند در سطح مشترک پوشش و بستر (یا استحکام چسبندگی) باشد. با این حال، در واقع، این نیرو در یک فاصله گسسته (OA) در شکل X1.1 توزیع می شود، که مستقیماً به ویژگی های توصیف شده مربوط می شود، نه در یک نقطه (O) در شکل.
همانطور که در مورد نظری - اگرچه نیروی کششی در مبدا برای هر دو بیشترین است. نیروی فشاری قابل توجهی از پاسخ مواد پشتی نوار به کشیده شدن ناشی می شود. بنابراین هر دو نیروی کششی و فشاری در تست نوار چسبندگی دخالت دارند.

بررسی دقیق تست نوار با توجه به ماهیت نوار بکار رفته و جنبه های خاصی از خود این روش، هفت مورد را نشان می دهد.ral عواملی که هر یک یا هر ترکیبی از آنها می تواند به طور چشمگیری بر نتایج آزمون همانطور که در مورد آن بحث شد تأثیر بگذارد (6).