روش های تست استاندارد برای اندازه گیری چسبندگی با تست نوار

روش های تست برای اندازه گیری چسبندگی

این استاندارد با نام ثابت D 3359 صادر شده است. عدد بلافاصله بعد از تعیین نشان‌دهنده سال پذیرش اولیه یا در مورد تجدیدنظر، سال آخرین تجدیدنظر است. عددی در داخل پرانتز نشان‌دهنده سال آخرین تایید مجدد است. اپسیلون فوق‌نویس (e) نشان‌دهنده تغییر ویراستاری از آخرین ویرایش یا تأیید مجدد است.

1 محدوده

1.1 این روش‌های آزمایشی رویه‌هایی را برای ارزیابی چسبندگی لایه‌های پوششی به آن پوشش می‌دهند فلزی بسترها با اعمال و برداشتن نوار حساس به فشار روی برش های ایجاد شده در فیلم.
1.2 روش آزمایش A اساساً برای استفاده در محل کار در نظر گرفته شده است در حالی که روش آزمایش B برای استفاده در آزمایشگاه مناسب تر است. همچنین، روش آزمایش B برای فیلم هایی با ضخامت بیشتر از 5 میل (125 میکرومتر) مناسب در نظر گرفته نمی شود.
توجه 1- با توجه به توافق خریدار و فروشنده، روش آزمایش B را می توان برای فیلم های ضخیم تر در صورت استفاده از برش های با فواصل بیشتر استفاده کرد.
1.3 این روش های آزمایشی برای تعیین اینکه آیا چسبندگی یک پوشش به یک بستر در یک ژن است یا خیر استفاده می شود.ralسطح کافی آنها بین سطوح بالاتر چسبندگی که روش های پیچیده تری برای اندازه گیری مورد نیاز است، تمایز قائل نمی شوند.
یادداشت 2- باید توجه داشت که تفاوت در چسبندگی سطح پوشش می تواند نتایج به دست آمده با پوشش هایی را که چسبندگی ذاتی یکسانی دارند تحت تأثیر قرار دهد.
1.4 در سیستم های چند لایه، ممکن است شکست چسبندگی بین لایه ها رخ دهد به طوری که چسبندگی سیستم پوشش به زیرلایه مشخص نشود.
1.5 مقادیر بیان شده در واحدهای SI باید به عنوان استاندارد در نظر گرفته شوند. مقادیر داده شده در پرانتز فقط جهت اطلاع است.
1.6 این استاندارد به دنبال رفع نگرانی های ایمنی، در صورت وجود، در ارتباط با استفاده از آن نیست. این مسئولیت استفاده کننده از این استاندارد است که اقدامات ایمنی و بهداشتی مناسب را ایجاد کند و قابل اجرا بودن محدودیت های نظارتی را قبل از استفاده تعیین کند.

2. اسناد مرجع

2.1 استانداردهای ASTM:

• تمرین D 609 برای آماده سازی پانل های فولادی نورد سرد برای آزمایش رنگ، لاک، پوشش های تبدیلی، و محصولات پوششی مرتبط 2
• روش‌های D 823 برای تولید فیلم‌هایی با ضخامت یکنواخت رنگ، لاک، و محصولات مرتبط بر روی پانل‌های تست.
• روش تست D 1000 برای نوارهای پوشش داده شده با چسب حساس به فشار که برای کاربردهای الکتریکی و الکترونیکی استفاده می شود.
• روشهای D 1730 برای آماده سازی سطوح آلومینیوم و آلیاژ آلومینیوم برای نقاشی4
• راهنمای آماده سازی سطوح فولادی با روکش روی (گالوانیزه) برای نقاشی2092 5
• روش آزمایش D 2370 برای خواص کششی پوشش های آلی 2
• روش تست D 3330 برای چسبندگی لایه برداری نوار حساس به فشار 6
• مشخصات D 3924 برای محیط استاندارد برای تهویه و آزمایش رنگ، لاک، لاک، و مواد مرتبط
• روش تست D 4060 برای مقاومت سایشی پوشش های آلی توسط تابر ابریزر

3. خلاصه روش های آزمون

3.1 روش آزمایش A- یک برش X از طریق فیلم به زیرلایه ایجاد می شود، نوار حساس به فشار روی برش اعمال می شود و سپس برداشته می شود، و چسبندگی به صورت کیفی در مقیاس 0 تا 5 ارزیابی می شود.
3.2 روش آزمایش B- یک الگوی شبکه با شش یا یازده برش در هر جهت در فیلم روی بستر ایجاد می‌شود، نوار حساس به فشار روی شبکه اعمال می‌شود و سپس برداشته می‌شود، و چسبندگی با مقایسه با توضیحات و تصاویر ارزیابی می‌شود.

4. اهمیت و استفاده

4.1 اگر قرار است یک پوشش عملکرد خود را در محافظت یا تزئین یک بستر انجام دهد، باید برای طول عمر مورد انتظار به آن بچسبد. از آنجایی که زیرلایه و آماده سازی سطح آن (یا عدم وجود آن) تأثیر شدیدی بر چسبندگی پوشش ها دارد، روشی برای ارزیابی چسبندگی یک پوشش به زیرلایه ها یا تیمارهای سطحی مختلف یا پوشش های مختلف به یک بستر و درمان یکسان است. مفید بودن قابل توجه در صنعت
4.2 محدودیت های تمام روش های چسبندگی و محدودیت خاص این روش آزمون به سطوح پایین تر چسبندگی (به 1.3 مراجعه کنید) باید قبل از استفاده از آن شناسایی شود. دقت درون و بین آزمایشگاهی این روش تست مشابه سایر آزمایش‌های پذیرفته‌شده برای بسترهای پوشش‌داده‌شده (به عنوان مثال، روش تست D 2370 و روش تست D 4060) است، اما این تا حدی نتیجه غیر حساس بودن آن به همه است. اما تفاوت زیادی در چسبندگی دارد. مقیاس محدود 0 تا 5 به عمد انتخاب شد تا از تصور نادرست حساس بودن جلوگیری شود.

روش های تست برای اندازه گیری چسبندگی