Dużo szerzej stosowane są termoutwardzalne powłoki proszkowe
Termoutwardzalne malowanie proszkowe są nakładane w procesie natryskiwania elektrostatycznego, podgrzewane do wymaganej temperatury i utwardzane i składają się głównie ze stałych żywic o stosunkowo dużej masie cząsteczkowej i środka sieciującego. Formulacja proszków termoutwardzalnych zawiera żywice podstawowe: epoksydowe, poliestrowe, akrylowe.
Te żywice pierwotne są używane z różnymi środkami sieciującymi do produkcji różnych materiałów proszkowych. W powłokach proszkowych stosuje się wiele środków sieciujących lub utwardzaczy, w tym aminy, bezwodniki, melaminy oraz zablokowane lub niezablokowane izocyjaniany. W niektórych materiałach w formułach hybrydowych stosuje się również więcej niż jedną żywicę.
Po nałożeniu i poddaniu działaniu ciepła proszek termoutwardzalny topi się, płynie i sieciuje chemicznie, tworząc gotowy film. Reakcja chemiczna w cyklu utwardzania tworzy sieć polimerową, która zapewnia doskonałą odporność na rozpad powłoki. Utwardzony i usieciowany proszek termoutwardzalny nie stopi się i nie płynie ponownie, jeśli zostanie ponownie podgrzany.