Vergelijking tussen UV-coatings en andere coatings

Vergelijking tussen UV-coatings en andere coatings

Hoewel UV-uitharding al meer dan dertig jaar commercieel wordt gebruikt (het is de standaard coatingmethode voor bijvoorbeeld compact disk zeefdrukken en lakken), zijn UV-coatings nog relatief nieuw en groeiend. UV-vloeistoffen worden gebruikt op plastic hoesjes voor mobiele telefoons, PDA's en andere draagbare elektronische apparaten. UV poedercoatings worden gebruikt op meubelcomponenten van vezelplaat van gemiddelde dichtheid. Hoewel er veel overeenkomsten zijn met andere soorten coatings, zijn er ook enkele belangrijke verschillen.

Overeenkomsten en verschillen

Een overeenkomst is dat UV-coatings doorgaans op vrijwel dezelfde manier worden aangebracht als andere coatings. Een vloeibare UV-coating kan worden aangebracht via spray, dompelen, rollercoating, enz., en UV-poedercoatings worden elektrostatisch gespoten. Omdat UV-energie echter door de gehele laagdikte moet dringen, wordt het belangrijker om een ​​consistente laagdikte aan te brengen voor volledige uitharding. Veel UV-coatingprocessen maken gebruik van geautomatiseerde spray- of andere technieken om deze consistentie van de applicatie te garanderen. Hoewel hiervoor mogelijk applicatieapparatuur moet worden toegevoegd, moet u er rekening mee houden dat de kwaliteit van uw eindproduct consistenter zal zijn en dat u met een geautomatiseerd systeem minder coatingmateriaal zult gebruiken en verspillen.
In tegenstelling tot de meeste conventionele coatings, kunnen veel UV-coatings - zowel vloeibaar als poeder - worden teruggewonnen. Dit komt omdat de UV-coatings pas beginnen uit te harden als ze worden blootgesteld aan de UV-energie. Dus zolang het verfgebied goed wordt onderhouden en schoon wordt gehouden, kan dit een enorme besparing opleveren. Een ander verschil om te overwegen is dat UV-uitharding een zichtlijn is, wat betekent dat het hele oppervlak dat wordt gecoat, moet worden blootgesteld aan de UV-energie. Voor zeer grote onderdelen of gecompliceerde driedimensionale onderdelen kan UV-uitharding niet mogelijk of economisch niet verantwoord zijn. De afgelopen jaren zijn er echter grote vorderingen gemaakt met de ontwikkeling van nieuwe technieken, en er is zelfs modelleringssoftware beschikbaar om het aantal UV-systemen te optimaliseren en het meest efficiënte uithardingsproces voor driedimensionale onderdelen te simuleren.