कोटिंग फॉर्म्युलेशनमध्ये प्लास्टीसायझर्स

प्लास्टीसायझर्स फिजिकल कोरडे करणार्‍या फिल्म फॉर्मिंग मटेरियलवर आधारित कोटिंग्जची फिल्म निर्मिती प्रक्रिया नियंत्रित करण्यासाठी वापरली जातात. एकाच वेळी उच्च पातळीच्या कडकपणासह कोरड्या फिल्मचे स्वरूप, सब्सट्रेट चिकटणे, लवचिकता यासारख्या विशिष्ट कोटिंग गुणधर्मांच्या मागणीची पूर्तता करण्यासाठी योग्य फिल्म तयार करणे आवश्यक आहे.

प्लॅस्टिकायझर्स फिल्म तयार करण्याचे तापमान कमी करून कार्य करतात आणि कोटिंगला लवचिक बनवतात; प्लास्टिसायझर्स पॉलिमरच्या साखळींमध्ये स्वतःला एम्बेड करून, त्यांच्यात अंतर ठेवून (“फ्री व्हॉल्यूम” वाढवून) कार्य करतात आणि अशा प्रकारे पॉलिमरसाठी काचेचे संक्रमण तापमान लक्षणीयरीत्या कमी करून ते मऊ बनवतात.

नायट्रोसेल्युलोज (NC) सारख्या पॉलिमरिक फिल्म बनवणाऱ्या पदार्थांमधील रेणू सामान्यत: कमी साखळी गतिशीलता दर्शवतात, पॉलिमर साखळींच्या मजबूत आण्विक परस्परसंवादाने (व्हॅन डेर वाल्स फोर्सद्वारे स्पष्ट केलेले) स्पष्ट केले आहे. अशा ब्रिजिंग बॉण्ड्सची निर्मिती कमी करणे किंवा पूर्णपणे प्रतिबंधित करणे ही प्लास्टिसायझरची भूमिका आहे. सिंथेटिक पॉलिमरच्या बाबतीत हे लवचिक सेगमेंट किंवा मोनोमर्स समाविष्ट करून साध्य केले जाऊ शकते जे स्टेरीली आण्विक परस्परसंवादात अडथळा आणतात; या रासायनिक फेरफार प्रक्रियेला "इनर प्लास्टिलायझेशन" असे म्हणतात. नातू साठीral खराब प्रक्रियेची उत्पादने किंवा हार्ड पॉलिमर, पर्याय म्हणजे कोटिंग फॉर्म्युलेशनमध्ये बाह्य वापर प्लास्टिसायझर्स

प्लास्टीसायझर्स रासायनिक अभिक्रियाशिवाय पॉलिमर बाईंडर रेणूशी शारीरिकरित्या संवाद साधतात आणि एकसंध प्रणाली तयार करतात. परस्परसंवाद प्लास्टिसायझरच्या विशिष्ट संरचनेवर आधारित असतो, ज्यामध्ये सामान्यत: ध्रुवीय आणि नॉन-ध्रुवीय भाग असतात आणि परिणामी काचेचे तापमान (Tg) कमी होते. उच्च कार्यक्षमता सुनिश्चित करण्यासाठी, प्लास्टिसायझर फिल्म तयार करण्याच्या स्थितीत राळ भेदण्यास सक्षम असावे.

क्लासिक प्लास्टीझर्स हे कमी आण्विक वजनाचे पदार्थ आहेत, जसे की फॅथलेट एस्टर. तथापि, अलीकडे phthalate मुक्त उत्पादनांना प्राधान्य दिले जाते कारण उत्पादनाच्या सुरक्षिततेच्या कारणांमुळे phthalate एस्टरचा वापर प्रतिबंधित आहे.