تعمیر قطعات و آویز آویز در پوشش پودری

آویز آویز در پوشش پودری

روش های تعمیر قطعه پس از پوشش پودر را می توان به دو دسته تقسیم کرد: تاچ آپ و پوشش مجدد.
تعمیر تاچ آپ زمانی مناسب است که قسمت کوچکی از قسمت پوشش داده شده پوشانده نشده باشد و نتواند مشخصات تکمیلی را برآورده کند. هنگامی که علائم آویز قابل قبول نیست، نیاز به لمس کردن است. همچنین ممکن است برای ترمیم آسیب های جزئی ناشی از جابجایی، ماشینکاری یا جوشکاری در حین مونتاژ از تاچ آپ استفاده شود.

هنگامی که یک قطعه به دلیل نقص سطح بزرگ رد می شود یا زمانی که لمس کردن قابل قبول نیست، پوشش مجدد مورد نیاز است. در این مرحله، گزینه های مختلفی وجود دارد که باید به دقت مورد بررسی قرار گیرند. معمولاً قسمت رد شده را می توان دوباره با کت دوم جفت کرد. گزینه دیگر جدا کردن و رنگ آمیزی مجدد قطعه است. جداسازی همچنین می تواند آویزهای قطعات را تمیز کند تا زمین خوبی ایجاد کند
برای اسپری الکترواستاتیک

لمس کردن

رنگ لمسی مایع با یک برس کوچک، اسپری آئروسل یا تفنگ بدون هوا اعمال می شود. رنگ در هوا خشک می شود. فرآیند خشک کردن را می توان با پخت در دمای پایین تسریع کرد. پس از خشک شدن کامل پوشش پودری در فر پخت، از رنگ تاچ آپ استفاده می شود. علائم آویز، نقاط روشن در گوشه ها و درزها، آسیب ناشی از جوشکاری یا مونتاژ، و سایر عیوب کوچک را می توان لمس کرد. ژنralلی، الف رنگمینا یا لاک اکریلیک همسان استفاده می شود. اگر در طول عمر مورد انتظار آن قطعه، مشخصات عملکرد مورد نیاز را نداشته باشد، نمی توان از رنگ تاچ آپ استفاده کرد.
تاچ آپ نباید برای تعمیر یک روکش معیوب استفاده شود مگر اینکه محصول به دست آمده با استانداردهای بازرسی مطابقت داشته باشد.

پوشش مجدد

استفاده از لایه دوم پودر روش رایج برای تعمیر و بازیابی قطعات رد شده است. با این حال، قبل از پوشش مجدد، نقص باید به دقت تجزیه و تحلیل شود و منبع آن اصلاح شود. اگر رد ناشی از نقص ساخت، بستر بی کیفیت، تمیز کردن یا پیش تصفیه ضعیف است، یا زمانی که ضخامت دو لایه با هم خارج از تحمل است، دوباره رنگ نکنید. همچنین در صورت رد شدن قطعه به دلیل زیرکاری، صرفاً نیاز به پخت مجدد در زمانبندی لازم دارد.

لایه دوم برای پوشاندن نواحی سبک، عیوب سطح ناشی از کثیفی و آلودگی، لکه‌های ناهموار ناشی از ساخت فیلم سنگین یا تف کردن تفنگ، و تغییر رنگ در اثر پخت بیش از حد شدید مؤثر است. سطوح ناهموار و برآمدگی ها باید قبل از پوشش مجدد، صاف و صاف شوند.

قطعاتی که به صورت آنلاین بررسی می شوند را می توان روی نوار نقاله برای دریافت روکش دوم گذاشت. این قطعات می توانند از مراحل پیش تصفیه با قطعات خام عبور کنند. اگر قسمت‌های پوشش‌داده‌شده لکه‌ها یا لکه‌های آب را نشان می‌دهند، می‌توان تنظیمات را در مرحله آبکشی نهایی انجام داد.

تامین کنندگان مواد شیمیایی می توانند توصیه هایی را ارائه دهند. هنگامی که قطعات برای پوشش مجدد به هم آویزان می شوند، تمیز کردن و پیش تصفیه ضروری نیست. با این حال، اگر قطعات رد شده برای جمع آوری تعداد عملی ذخیره شده اند، باید از نظر کثیفی و آلودگی بررسی شوند.

کت تمام قسمت

هنگام اجرای لایه دوم، ضخامت میل معمولی باید به کل قسمت اعمال شود. یک اشتباه رایج این است که فقط ناحیه نقص را پوشش دهید. این یک سطح شن خشن باقی می‌گذارد که در آن فقط یک لایه اسپری بسیار نازک روی بقیه قسمت وجود دارد. از همان برنامه درمانی توصیه شده برای پوشش دوم استفاده می شود.

چسبندگی بین لایه را می توان پس از پوشش مجدد بر روی نمونه های انتخاب شده با استفاده از آزمایش هچ متقاطع یا به سادگی خراش دادن سطح بررسی کرد تا ببیند آیا لایه دوم به راحتی از لایه اول جدا می شود یا خیر. برخی از پوشش های پودری ممکن است نیاز به سمباده زدن کمی داشته باشند تا لنگر خوبی برای لایه دوم ایجاد شود.

دوباره پخت

هنگامی که قسمتی در طول اولین لایه خشک می شود، می توان آن را فقط با بازگرداندن آن به فر پخت برای برنامه پخت عادی در زمان و دمای مشخص شده تعمیر کرد. خواص زمانی بازیابی می شوند که قطعه به درستی عمل کند، به استثنای برخی موارد، مانند برخی پوشش های کم براق کنترل شده شیمیایی. عمل نسبی منجر به براقیت بالاتری می شود که در طول پخت نهایی به همان سطحی که با درمان اولیه کافی به دست می آمد کاهش نمی یابد.

خط کشیدن

جداسازی معمولاً آخرین جایگزین برای تعمیر قطعه است، زیرا برداشتن محصول رد شده می تواند تا حد زیادی به هزینه تولید اضافه کند و جریان خط تولید را مختل کند. با این حال، زمانی که رد شدن ناشی از پیش درمان ضعیف باشد یا زمانی که لمس کردن یا دو لایه قابل قبول نباشد، جدا کردن قطعات پوشش داده شده ضروری است.
از سوی دیگر، سلب‌بندی با فراهم کردن آویزهای تمیز برای یک زمین الکتریکی خوب، نقش مهمی در اثربخشی خط پوشش پودری دارد. چوب لباسی ها را باید به طور دوره ای جدا کرد. در پاراگراف‌های زیر روش‌های جداسازی مورد بحث قرار گرفته‌اند. (توجه: اختلاف نظر وجود دارد که روش پاکسازی شیمیایی ترجیح داده می شود.)

بره‌زن‌های شیمیایی برای استفاده گرم (دمای بالا) یا سرد (محیط) در یک مخزن غوطه‌وری در دسترس هستند. انواع نمک اسیدی، قلیایی و مذاب وجود دارد که بسته به نوع قطعات و آویزها و پوششی که باید برداشته شود، انتخاب می شود.

مزیت اصلی دستگاه های استریپر شیمیایی، سرمایه اولیه کم برای تجهیزات است. معایب شامل خطرات ایمنی ناشی از کار با مواد شیمیایی، هزینه های بالای جایگزینی و دفع مواد شیمیایی و مواد شیمیایی مملو از رنگ است. برخی از قطعات، مانند آلیاژهای آلومینیوم، ممکن است نتوانند در برابر خوردگی مواد شیمیایی مقاومت کنند.

رایت کردن

کوره های سوخته یا پیرولیز برای جداسازی از دمای بالا برای سوزاندن پوشش استفاده می کنند. آنها می توانند از نوع دسته ای یا فرهای آنلاین باشند که در حدود 800 درجه فارنهایت (427 اینچ) کار می کنند و اگزوز کنترل آلودگی در دمای تقریباً 1200-1300 درجه فارنهایت (649-704 درجه سانتیگراد) کار می کند. کوره های سوخته آلودگی و مشکلات دفع را از بین می برند. آنها نسبتاً کارآمد هستند، اما نیاز به سرمایه گذاری زیادی دارند و برای حذف خاکستر باقیمانده به نوعی تمیز کردن بعد نیاز دارند. قطعات باید دمای 800 درجه فارنهایت (427 درجه سانتیگراد) را تحمل کنند. برخی از ترکیبات شیمیایی پوشش برای این تکنیک عریان کردن مناسب نیستند. با سازنده تجهیزات و آژانس های نظارتی محلی مشورت کنید. همچنین لازم به ذکر است که جداسازی مکرر ابزار ممکن است به نوعی آلیاژ برای جلوگیری از شکستن یا تغییر شکل نیاز داشته باشد.

انفجار شات

هنگامی که روش‌های دیگر منتفی شده‌اند، می‌توان از شات بلاست یا سایش برای جدا کردن قطعات یا آویزها استفاده کرد. این فرآیند به دلیل چقرمگی پوشش پودر پخته شده بسیار کند است. عیب این فرآیند این است که ابزار را فرسایش می دهد (نازک می کند) و سطح بیشتری را در معرض دید قرار می دهد، که هنگام پوشش مجدد سخت تر می شود.

کرایوژنیک

لایه برداری برودتی فیلم را با نیتروژن مایع شکننده می کند، سپس از یک انفجار شات غیر ساینده استفاده می کند تا به راحتی پوشش را جدا کند. این یک روش سریع و بدون آلودگی است، اما به تجهیزات تخصصی نیاز دارد. قطعات باید -100 درجه فارنهایت (37- درجه سانتیگراد) را تحمل کنند تا برای ابزارکاری در نظر گرفته شود.

GENERAL

باید در نظر گرفته شود که آیا قطعات می توانند هر یک از روش های توصیف شده را تحمل کنند یا خیر. تامین‌کنندگان مواد شیمیایی و تجهیزات می‌توانند دما را داشته باشند و برخی از انواع آلیاژ ممکن است در این تعیین کمک کنند. وقتی صحبت از ابزارآلات می شود، طراحی مناسب می تواند میزان تمیز کردن لازم را کاهش دهد. یک قلاب قطعه ارزان قیمت در صورت تعویض مکرر می تواند بسیار گران باشد.

نظرات بسته شده است