Konfiguracja urządzeń do malowania proszkowego

Istnieje wiele sposobów na złożenie wniosku malowanie proszkowe materiały; a jest ich siedemral wyposażenie do malowania proszkowego dla opcji. Jednak materiał, który ma być zastosowany, musi być kompatybilnego typu. Na przykład, jeśli metodą aplikacji jest złoże fluidalne. wtedy materiał do powlekania proszkowego musi być materiałem do złoża fluidalnego. Odwrotnie, jeśli metodą nanoszenia jest natryskiwanie elektrostatyczne, wówczas materiał proszkowy musi być gatunku do natryskiwania elektrostatycznego.

Po prawidłowym doborze materiału, metoda aplikacji jest wybierana przez projekt części i cele produkcyjne. Istnieją dwie formy metod aplikacji. Różnią się one tak bardzo, jak aplikacje, które im odpowiadają.

Te formularze to:

1. Aplikacja w złożu fluidalnym
2. Aplikacja natryskowa.

ŁÓŻKO WODNE

Ta metoda aplikacji była pierwszą, jaką zastosowano do nakładania materiału do malowania proszkowego. Jest nadal używany w wielu zastosowaniach, w których grubość po utwardzeniu wynosi powyżej 5.0 milicali. Typowymi przedmiotami są wyroby z drutu, szyny elektryczne itp.

Nakładanie w złożu fluidalnym można przeprowadzić na dwa sposoby. Jednym ze sposobów jest . Jest to proces, który wymaga wstępnego podgrzania części, aby proszek stopił się i przylgnął do niej. Gorącą część umieszcza się w złożu fluidalnym proszku w celu powlekania. Ilość proszku nałożonego na część jest funkcją tego, jak gorąca jest część i jak długo znajduje się w łóżku. Oczywiste jest, że kontrola grubości warstwy nie jest głównym problemem, gdy stosuje się tę metodę.

Aby uzyskać większą kontrolę nad grubością warstwy na części, w systemie ze złożem fluidalnym wprowadzono zasady elektrostatyki. Jak pokazano na rys. 1, część jest transportowana nad złoże fluidalne i przyciągany jest do niego proszek. Część nie wymaga teraz wstępnego podgrzewania przed umieszczeniem nad łożem. Proszek jest przyciągany do części za pomocą ładunku elektrostatycznego na cząsteczce proszku. Ten ładunek elektrostatyczny powstaje w polu elektrostatycznym nad lub w złożu fluidalnym.

Grubość warstwy na części jest teraz kontrolowana nie tylko przez czas, przez jaki część znajduje się w złożu fluidalnym, ale także przez ilość ładunku elektrostatycznego na cząsteczce proszku. Ciepło jest nadal czasami wykorzystywane w tym procesie, aby przezwyciężyć konfigurację części, która może powodować problemy z klatką Faradaya.

Ta metoda aplikacji jest stosowana do powlekania tworników silników elektrycznych. Wymagają one powłoki o wysokiej wytrzymałości dielektrycznej z kontrolą grubości warstwy, aby umożliwić prawidłowe nawinięcie drutu.

Konstrukcja łóżka fluidalnego różni się w zależności od producenta; jednak we wszystkich projektach stosowane są te same podstawowe komponenty. Te elementy to lej lub zbiornik, komora rozprężna lub powietrzna oraz płyta fluidyzacyjna. Do każdego z tych elementów stosowane są różne materiały, w zależności od projektu, producenta i końcowego zastosowania. Na przykład płyta fluidyzacyjna może być wykonana z porowatego polietylenu, płyty rezonansowej, papieru rzemieślniczego lub dowolnego porowatego materiału lub kombinacji materiałów. Zbiornik może być wykonany z dowolnego materiału, który utrzyma ciężar proszku.

APLIKACJA NATRYSKOWA

Sposób nakładania powłoki proszkowej za pomocą urządzeń do natrysku elektrostatycznego dzieli się na dwa rodzaje. W obu przypadkach należy zastosować elektrostatykę, aby przyciągnąć proszek do części. Nie ma przyciągania mechanicznego ani adhezji do utrzymania. Proszek do części, jak widać w systemach rozpylania cieczy. Dlatego proszek musi być naładowany lub częściowo podgrzany (przyciąganie termiczne), aby został przyciągnięty do podłoża. Najlepszą analogią do wyjaśnienia tego jest to, że jeśli potrzesz balon o włosy, przyklei się on do ściany z powodu ładunku elektrostatycznego. Ten sam balon nie przyklei się do ściany bez ładunku elektrostatycznego. To doświadczenie powinno być przeprowadzone w suchy (nie wilgotny) dzień. Dwa rodzaje urządzeń do elektrostatycznego malowania proszkowego to:

1. pistolety natryskowe ładowane koronowo.
2. Pistolety natryskowe ładowane trybo

Ograniczenie natężenia, cykle prądowe lub przerywane nakładanie prądu wydłużają wymagany czas powlekania, ponieważ to przyłożone amperosekundy (kulomby) wytwarzają osad elektrolityczny.

Obecne zużycie waha się od około 15 kulombów na gram gotowej powłoki do 150 kulombów/g. Po początkowym wzroście natężenia prądu, wysoka rezystancja elektryczna świeżo nałożonej warstwy zmniejsza przepływ prądu, powodującrall wymaganie od dwóch do czterech amperów na stopę kwadratową przez jedną do trzech minut lub od jednej do trzech kilowatogodzin na 100 stóp kwadratowych. Czas powlekania waha się zwykle od jednej do trzech minut. Do niektórych prac specjalnych, takich jak przewody. taśmy stalowe, itp., podano czasy powlekania tak niskie, jak sześć sekund.

Wymóg napięcia jest w dużej mierze podyktowany charakterem żywicy rozproszonej w kąpieli. Instalacje są zwykle obsługiwane pod napięciem od 200 do 400 woltów, chociaż niektóre są podobno zasilane tak niskimi, jak 50 woltami, a inne tak wysokimi, jak 1000 woltów.

Płukanie:

Świeżo powlekane kawałki po wyjęciu z wanny przenoszą kropelki kąpieli, a nawet kałuże farby. W pobliżu lakierowanego przedmiotu występuje wysokie stężenie cząstek stałych farby. Szacuje się, że karoseria samochodowa może unieść (wyciągnąć) około 1 galon kąpieli. Przy 10% wag. substancji nielotnych jest to około 1 funt części stałych. Biorąc pod uwagę migrację ciał stałych w kierunku powlekanych powierzchni, w ich sąsiedztwie można spodziewać się stężenia ciał stałych do 35%. Jest więc oczywiste, że odzyskiwanie podniesionej kąpieli lakierniczej jest konieczne i znaleziono lukratywny sposób w postaci „płukania ultrafiltratem”.

Ultrafiltracja wykorzystuje membrany, które umożliwiają przechodzenie wody i naprawdę rozpuszczonych substancji, takich jak rozpuszczalniki, solubilizatory, sole (zanieczyszczenia!) itp. Zdyspergowane żywice farb, pigmenty itp. są zatrzymywane przez membranę. Sto lub więcej galonów kąpieli przepływa po jednej stronie membrany pod ciśnieniem, podczas gdy jeden galon przejrzystego płynu wodnego przechodzi przez membranę. Płyn, zwany permeatem lub ultrafiltratem, jest zbierany i wykorzystywany jako płyn do płukania (ryc. 7). Trzystopniowy system płukania odzyskuje około 85% części stałych farby, które zostały uniesione z kąpieli.

Niektóre ilości ultrafiltratu są czasami odrzucane, co może wymagać transportu ciężarówkami na składowiska. Objętość tych odpadów można zmniejszyć przez odwróconą osmozę.

Piec lub leczyć:

Wymagania dotyczące czasu/temperatury utwardzania są podyktowane systemem żywic i są podobne do tych wymaganych w przypadku konwencjonalnych farb zanurzeniowych lub natryskowych – zwykle 5-25 minut w temperaturze powietrza od 250'F do 400 °F. Na rynku dostępne są elektropowłoki schnące na powietrzu.

SPRZĘT

Zbiorniki do powlekania.

Stosowane są dwa rodzaje zbiorników:

1. Ścianka zbiornika służy jako przeciwelektroda.
2. Ściana zbiornika jest wyłożona powłoką elektroizolacyjną, natomiast przeciwelektrody są umieszczane w zbiorniku, a następnie ustawiane zgodnie z rozmiarem lub kształtem obrabianego przedmiotu. Elektrody są w niektórych instalacjach otoczone przedziałami, których jedna strona jest utworzona przez membranę. Przeciwjony „X” lub „Y” (tabela 1) gromadzą się w komorach elektrod w procesie zwanym elektrodializą i są wyrzucane lub ponownie wykorzystywane.

Podniecenie:
Aby zapobiec osadzaniu się farby w zbiorniku, stosuje się pompy, rury ciągnące, wały przewodów i systemy eżektorowo-dyszowe, które mogą poruszać lub obracać całą objętość kąpieli w ciągu 6 do 30 minut.

Fltracja:
Z reguły stosuje się filtry o wielkości porów od 5 do 75 mikronów, aby przepuścić całą objętość farby przez filtr w ciągu 30 do 120 minut. Kwaśne materiały paszowe są produkowane i wysyłane w stężeniach stałych farb w zakresie od 40% do ponad 99 %. W niektórych instalacjach pasza jest dozowana do zbiornika w postaci dwóch lub więcej składników, z których jednym jest żywica, a drugim zawiesina pigmentowa itp.

Metoda usuwania solubilizatora:

Aby utrzymać kąpiel w stanie roboczym, resztki solubilizatora usuwa się metodami elektrodializy, wymiany jonowej lub dializy.

Sprzęt chłodzący:

Praktycznie cała zastosowana energia elektryczna jest zamieniana na ciepło. Sprzęt chłodzący musi być odpowiedni do utrzymania pożądanej temperatury kąpieli, zwykle pomiędzy 70°F a 90°F, określonej przez dostawców farb.

Piec lub leczyć:

Stosuje się konwencjonalny typ piekarnika. Prędkość powietrza w piecu jest stosunkowo niska ze względu na bardzo małe ilości organicznych substancji lotnych w powłoce lakierniczej.

Źródło zasilania:

Zazwyczaj stosuje się prostowniki, które dostarczają prąd stały o współczynniku tętnienia mniejszym niż 10%. Stosowane są różne regulatory napięcia wyjściowego, takie jak przełączniki zaczepów, regulatory indukcyjne, dławiki z rdzeniem nasyconym itp. Zwykle dostarczane są napięcia w zakresie od 50 do 500 V. Bieżące zapotrzebowanie oblicza się na podstawie masy powłoki, która ma zostać nałożona w dostępnym czasie.