Que é o poliuretano curado á humidade

Poliuretano curado á humidade

Que é o poliuretano curado á humidade

Poliuretano curado á humidade é poliuretano dunha soa parte que a súa cura é iniciada humidade ambiental. O poliuretano curable pola humidade consiste principalmente en prepolímero terminado en isocianato. Pódense usar varios tipos de prepolímeros para proporcionar a propiedade necesaria. Por exemplo, os poliois de poliéter terminados en isocianato úsanse para proporcionar unha boa flexibilidade debido á súa baixa temperatura de transición vítrea. A combinación do segmento brando, como o poliéter, e do segmento duro, como a poliurea, proporciona unha boa dureza e flexibilidade dos revestimentos. Ademais, as propiedades tamén se controlan seleccionando tipos de isocianatos para incorporar ao prepolímero.

Dous tipos principais de isocianatos son o isocianato aromático e o isocianato alifático. O isocianato aromático ten alta reactividade. Non obstante, ten unha durabilidade exterior escasa e unha decoloración severa. Algúns exemplos de isocianatos aromáticos son o diisocianato de tolueno (TDI) e o diisocianato de 4,4'difenilmetano (MDI). Por outra banda, o isocianato alifático, como o diisocianato de isoforona (IPDI), ofrece unha excelente resistencia á intemperie e cor retención; con todo, a reactividade do isocianato alifático é baixa, polo que poden ser necesarios algúns catalizadores. Polo tanto, os tipos de isocianato son importantes para acadar a propiedade desexable. Ademais, en función da aplicación pódense engadir aditivos, disolventes, pigmentos, etc. Non obstante, as materias primas dos poliuretanos curados á humidade deben controlarse para que estean libres de humidade para obter unha boa estabilidade de almacenamento e propiedades de película.

A outra vantaxe de poliuretano curable á humidade é que é un compoñente. Polo tanto, é fácil de usar xa que non se require unha proporción de mestura adecuada, en comparación cos revestimentos de dous compoñentes. O PU curado en humidade está reticulado pola reacción do prepolímero terminado en isocianato e auga no aire, producindo aminas e pequenas cantidades de dióxido de carbono. Finalmente, prodúcese a reacción das aminas e do resto do prepolímero terminado en isocianato que forma un enlace urea.

Os comentarios están pechados