Τεχνολογία Πολυασπαρτικής Επικάλυψης
Η χημεία βασίζεται στην αντίδραση ενός αλειφατικού πολυισοκυανικού και ενός πολυασπαρτικού εστέρα, ο οποίος είναι μια αλειφατική διαμίνη. Αυτή η τεχνολογία χρησιμοποιήθηκε αρχικά σε συμβατικές συνθέσεις επίστρωσης με διαλύτη πολυουρεθάνης δύο συστατικών, επειδή οι πολυασπαρτικοί εστέρες είναι εξαιρετικά δραστικά αραιωτικά για επικαλύψεις πολυουρεθάνης υψηλής περιεκτικότητας σε στερεά
Οι πιο πρόσφατες εξελίξεις στην τεχνολογία πολυασπαρτικής επίστρωσης έχουν επικεντρωθεί στην επίτευξη επικαλύψεων χαμηλών ή σχεδόν μηδενικών VOC όπου ο πολυασπαρτικός εστέρας είναι το κύριο συστατικό του συν-αντιδραστηρίου για αντίδραση με ένα πολυϊσοκυανικό. Η μοναδική και ρυθμιζόμενη αντιδραστικότητα των πολυασπαρτικών εστέρων επιτρέπει το σχεδιασμό ταχείας ωρίμανσης επικαλύψεων προσαρμοσμένων στις ανάγκες της εφαρμογής. Το χαρακτηριστικό γρήγορης σκλήρυνσης αυτών των επιστρώσεων μπορεί να προσφέρει σημαντικές βελτιώσεις στην παραγωγικότητα που εξοικονομούν χρήματα, μαζί με υψηλή κατασκευή, σκλήρυνση σε χαμηλή θερμοκρασία και αντοχή στην τριβή και τη διάβρωση.
Η ονομασία πολυασπαρτικά έχει γίνει πρόσφατα δημοφιλής μεταξύ των παρασκευαστών στη βιομηχανία λόγω της ανάγκης διαφοροποίησης από τις πολυουρίες και τις πολυουρεθάνες. Εξ ορισμού, ένα πολυασπαρτικό είναι μια αλειφατική πολυουρία επειδή είναι η αντίδραση ενός αλειφατικού πολυισοκυανικού με έναν πολυασπαρτικό εστέρα - ο οποίος είναι μια αλειφατική διαμίνη. Ωστόσο, οι πολυασπαρτικές επιστρώσεις διαφέρουν πολύ στις ιδιότητες εφαρμογής και απόδοσης επίστρωσης από τις συμβατικές πολυουρίες. Για παράδειγμα, τα πολυασπαρτικά επιτρέπουν στον παρασκευαστή να ελέγχει τον ρυθμό αντίδρασης και σκλήρυνσης, επομένως, η διάρκεια ζωής του μίγματος δύο συστατικών μπορεί να κυμαίνεται από πέντε λεπτά έως δύο ώρες. Ενώ οι τεχνικές εφαρμογής ψεκασμού περιλαμβάνουν τη χρήση plural εξοπλισμός ψεκασμού εξαρτημάτων, πολλές εφαρμογές μπορούν να εφαρμοστούν με συμβατικούς ψεκαστήρες, καθιστώντας την εφαρμογή πολύ λιγότερο περίπλοκη και λιγότερο επιρρεπή σε σφάλματα
Η τεχνολογία πολυασπαρτικής είναι πιο κοντά στις εφαρμογές και τα χαρακτηριστικά απόδοσης της σε επιστρώσεις αλειφατικής πολυουρεθάνης 2 συστατικών. Συχνά χρησιμοποιείται ως τελική επίστρωση λόγω του ότι δεν κιτρινίζει. Όμως, και εδώ, υπάρχουν αξιοσημείωτες διαφορές. Οι πολυασπαρτικές επικαλύψεις, για παράδειγμα, μπορούν να διαμορφωθούν σε πολύ υψηλά στερεά (70-100% στερεά) και να εφαρμοστούν σε υψηλότερες δομές μεμβράνης (έως 15 mils WFT σε μία στρώση) από τις τυπικές αλειφατικές πολυουρεθάνες δύο συστατικών. Επειδή τα πολυασπαρτικά στεγνώνουν πολύ πιο γρήγορα από τις τυπικές αλειφατικές πολυουρεθάνες, χρησιμοποιούνται συχνά σε εφαρμογές όπου γρήγορη σκλήρυνση σημαίνει βελτιωμένη παραγωγικότητα στη λειτουργία βαφής.