Οι θερμοσκληρυνόμενες επικαλύψεις σε σκόνη χρησιμοποιούνται πολύ πιο ευρέως

Θερμοσκληρυνόμενη επίστρωση σκόνης Εφαρμόζονται με τη διαδικασία ηλεκτροστατικού ψεκασμού, θερμαίνονται στην απαραίτητη θερμοκρασία και σκληρύνονται και αποτελούνται κυρίως από σχετικά υψηλού μοριακού βάρους στερεές ρητίνες και ένα μέσο σύνδεσης. Η σύνθεση των θερμοσκληρυνόμενων σκονών περιέχει τις πρωτογενείς ρητίνες: Εποξειδική, Πολυεστέρας, Ακρυλικό.

Αυτές οι πρωτογενείς ρητίνες χρησιμοποιούνται με διαφορετικούς διασυνδέτες για την παραγωγή μιας ποικιλίας υλικών σε σκόνη. Πολλοί παράγοντες διασταύρωσης ή σκληρυντικοί παράγοντες χρησιμοποιούνται σε επικαλύψεις σκόνης, συμπεριλαμβανομένων αμινών, ανυδριδίων, μελαμινών και μπλοκαρισμένων ή μη δεσμευμένων ισοκυανικών ενώσεων. Ορισμένα υλικά χρησιμοποιούν επίσης περισσότερες από μία ρητίνες σε υβριδικές συνθέσεις.

Όταν μια θερμοσκληρυνόμενη σκόνη εφαρμόζεται και υποβάλλεται σε θερμότητα, θα λιώσει, θα ρέει και θα διασταυρωθεί χημικά για να σχηματίσει ένα τελικό φιλμ. Η χημική αντίδραση στον κύκλο σκλήρυνσης δημιουργεί ένα πολυμερές δίκτυο που παρέχει εξαιρετική αντοχή στη διάσπαση της επίστρωσης. Μια θερμοσκληρυνόμενη σκόνη που έχει σκληρυνθεί και έχει διασταυρωθεί δεν θα λιώσει και δεν θα ρέει ξανά εάν υποβληθεί σε θέρμανση για δεύτερη φορά.