Αντιμικροβιακές Επικαλύψεις

Αντιμικροβιακό επιχρίσματα χρησιμοποιούνται σε γενναιόδωρη κλίμακα, σε πολλά πεδία εφαρμογών, που ποικίλλουν από αντιρυπαντικά χρώματα, επιστρώσεις που χρησιμοποιούνται σε νοσοκομεία και ιατρικό εξοπλισμό, έως αλγοκτόνες και μυκητοκτόνες επικαλύψεις μέσα και γύρω από το σπίτι. Μέχρι τώρα, για τους σκοπούς αυτούς χρησιμοποιούνται επιστρώσεις με πρόσθετες τοξίνες. Ένα αυξανόμενο πρόβλημα στον κόσμο μας είναι ότι αφενός, για λόγους υγείας και περιβάλλοντος, όλο και περισσότερα βιοκτόνα απαγορεύονται, ενώ αφετέρου τα βακτήρια γίνονται πιο ανθεκτικά. Καλό παράδειγμα είναι τα αυξανόμενα προβλήματα με τα βακτήρια ao MRSA στα νοσοκομεία

Με την τεχνολογία που έχει αναπτυχθεί από τις αντιμικροβιακές επικαλύψεις, μπορούν να παραχθούν αντιμικροβιακές επικαλύψεις (δηλ. χρώματα με αντιβακτηριδιακή, αντιφυκική ή/και αντιμυκητιακή δράση) χωρίς τη χρήση πρόσφατων «βιοκτόνων βραδείας αποδέσμευσης» (τοξικά).

Η τεχνολογία αντιμικροβιακών επικαλύψεων λειτουργεί εντελώς διαφορετικά: όχι χημικά ή τοξικά, αλλά μηχανικά. Χρησιμοποιώντας μια διαδικασία διπλού πολυμερισμού, κατασκευάζεται ένας αντιμικροβιακός συνδετικός παράγοντας (μέσο, ​​το κύριο συστατικό οποιασδήποτε επικάλυψης). Αυτός ο συνδετικός παράγοντας έχει μια πολύ ιδιαίτερη ιδιότητα, δημιουργώντας ένα είδος επιφάνειας «νανοτεχνολογικού συρματοπλέγματος» κατά τη διαδικασία σκλήρυνσης. Όταν ένα μικρόβιο (ή οποιοσδήποτε μικροοργανισμός) έρθει σε επαφή με αυτήν την επιφάνεια, το κυτταρικό του τοίχωμα θα τρυπηθεί σαν μπαλόνι, οπότε το μικρόβιο θα πεθάνει

Κατ' αναλογία με μια παγίδα ποντικιού, αντί για ένα ποντικοφάρμακο, η αντιμικροβιακή τεχνολογία λειτουργεί σαν ένα είδος μικροβιακής παγίδας σε κλίμακα νανο. Εκτός από το ότι είναι απολύτως ασφαλής για τον άνθρωπο και το περιβάλλον, αυτή η μηχανική δράση έχει ένα άλλο μεγάλο πλεονέκτημα: τα μικρόβια δεν θα γίνουν ανθεκτικά σε αυτό το είδος ελέγχου. ένα φαινόμενο που φαίνεται να γίνεται ένα αυξανόμενο πρόβλημα, για παράδειγμα με την περιβόητη μόλυνση MRSA στα νοσοκομεία.