Πώς να αξιολογήσετε τη δοκιμή πρόσφυσης-ταινίας επίστρωσης
Μακράν το πιο διαδεδομένο τεστ για την αξιολόγηση πρόσφυση επίστρωσης είναι το tape-and-peel test, το οποίο χρησιμοποιείται από τη δεκαετία του 1930. Στην απλούστερη εκδοχή του, ένα κομμάτι κολλητικής ταινίας πιέζεται πάνω στο φιλμ βαφής και η αντίσταση και ο βαθμός αφαίρεσης του φιλμ παρατηρείται όταν αφαιρείται η ταινία. Δεδομένου ότι μια ανέπαφη μεμβράνη με αξιοσημείωτη πρόσφυση συχνά δεν αφαιρείται καθόλου, η σοβαρότητα της δοκιμής συνήθως ενισχύεται με το κόψιμο στο φιλμ ενός σχήματος X ή ενός εγκάρσιου μοτίβου, πριν από την εφαρμογή και την αφαίρεση της ταινίας. Στη συνέχεια, η πρόσφυση βαθμολογείται συγκρίνοντας το φιλμ που αφαιρέθηκε με μια καθιερωμένη κλίμακα αξιολόγησης. Εάν μια άθικτη μεμβράνη ξεφλουδιστεί καθαρά από την ταινία ή αν αποκολληθεί απλώς κόβοντάς της χωρίς να εφαρμόσετε ταινία, τότε η πρόσφυση βαθμολογείται απλώς ως κακή ή πολύ κακή, μια πιο ακριβής αξιολόγηση τέτοιων μεμβρανών δεν εμπίπτει στις δυνατότητες αυτού. δοκιμή.
Η τρέχουσα ευρέως χρησιμοποιούμενη έκδοση δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το 1974. δύο μέθοδοι δοκιμής καλύπτονται σε αυτό το πρότυπο. Και οι δύο μέθοδοι δοκιμής χρησιμοποιούνται για να διαπιστωθεί εάν η πρόσφυση μιας επικάλυψης σε ένα υπόστρωμα είναι σε επαρκές επίπεδο. Ωστόσο, δεν κάνουν διάκριση μεταξύ υψηλότερων επιπέδων πρόσφυσης για τα οποία απαιτούνται πιο εξελιγμένες μέθοδοι μέτρησης. Οι κύριοι περιορισμοί της δοκιμής ταινίας είναι η χαμηλή ευαισθησία της, η δυνατότητα εφαρμογής μόνο σε επιστρώσεις σχετικά χαμηλών αντοχών σύνδεσης και ο μη προσδιορισμός της πρόσφυσης στο υπόστρωμα όπου η αστοχία εμφανίζεται σε μία μόνο στρώση, όπως κατά τη δοκιμή ασταριών μόνα τους, ή εντός ή μεταξύ των στρώσεων σε συστήματα πολλαπλών στρώσεων. Για συστήματα πολλαπλών στρώσεων όπου μπορεί να παρουσιαστεί αστοχία πρόσφυσης μεταξύ ή εντός των στρώσεων, η πρόσφυση του συστήματος επίστρωσης στο υπόστρωμα δεν προσδιορίζεται.
Η επαναληψιμότητα σε μία μονάδα αξιολόγησης είναι γονίδιοralΠαρατηρήθηκε για επικαλύψεις σε μέταλλα και για τις δύο μεθόδους, με αναπαραγωγιμότητα από μία έως δύο μονάδες. Η δοκιμή ταινίας χαίρει ευρείας δημοτικότητας και θεωρείται «απλή» καθώς και χαμηλή σε κόστος. Εφαρμόζεται σε μέταλλα, είναι οικονομικό στην απόδοση, προσφέρεται για εφαρμογή στο εργοτάξιο και το πιο σημαντικό, μετά από δεκαετίες χρήσης, οι άνθρωποι αισθάνονται άνετα με αυτό.
Όταν μια εύκαμπτη κολλητική ταινία εφαρμόζεται σε μια επικαλυμμένη άκαμπτη επιφάνεια υποστρώματος και στη συνέχεια αφαιρείται, η διαδικασία αφαίρεσης έχει περιγραφεί με όρους «φαινόμενου ξεφλουδίσματος», όπως φαίνεται στο Σχ. X1.1.
Το ξεφλούδισμα ξεκινά από το "οδοντωτό" μπροστινό άκρο (στα δεξιά) και προχωρά κατά μήκος της κόλλας/διεπαφής επικάλυψης ή της διεπαφής επίστρωσης/υποστρώματος, ανάλογα με τις σχετικές αντοχές του δεσμού. Θεωρείται ότι η αφαίρεση της επίστρωσης λαμβάνει χώρα όταν η δύναμη εφελκυσμού που δημιουργείται κατά μήκος της τελευταίας διεπιφάνειας, η οποία είναι συνάρτηση των ρεολογικών ιδιοτήτων των υλικών επένδυσης και συγκολλητικού στρώματος, είναι μεγαλύτερη από την αντοχή δεσμού στη διεπιφάνεια επίστρωσης-υποστρώματος (ή αντοχή συνοχής του Στην πραγματικότητα, ωστόσο, αυτή η δύναμη κατανέμεται σε μια διακριτή απόσταση (ΟΑ) στο Σχ. X1.1, η οποία σχετίζεται άμεσα με τις ιδιότητες που περιγράφονται, όχι συγκεντρωμένη σε ένα σημείο (Ο) στο Σχ.
Όπως και στη θεωρητική περίπτωση - αν και η δύναμη εφελκυσμού είναι μεγαλύτερη στην αρχή και για τα δύο. Μια σημαντική θλιπτική δύναμη προκύπτει από την απόκριση του υλικού υποστήριξης της ταινίας στο τέντωμα. Έτσι, τόσο οι δυνάμεις εφελκυσμού όσο και οι δυνάμεις συμπίεσης εμπλέκονται στη δοκιμή ταινίας πρόσφυσης.
Ο στενός έλεγχος της δοκιμής ταινίας σε σχέση με τη φύση της χρησιμοποιούμενης ταινίας και ορισμένες πτυχές της ίδιας της διαδικασίας αποκαλύπτουν επτάral παράγοντες, καθένας ή οποιοσδήποτε συνδυασμός των οποίων μπορεί να επηρεάσει δραματικά τα αποτελέσματα της δοκιμής όπως συζητήθηκε (6).