Watter harse word in termoplastiese poeierbedekkings gebruik

Daar is drie primêre harse wat gebruik word in termoplastiese poeierbedekking, viniele, nylons en poliësters. Hierdie materiale word gebruik vir sommige voedselkontaktoepassings, speelgrondtoerusting, inkopietrollies, hospitaalrakke en ander toepassings.

Min van die termoplaste het die wye reeks voorkoms-eienskappe, werkverrigting-eienskappe en stabiliteit wat vereis word in toepassings wat termohardende poeiers gebruik.

Termoplastiese poeiers is tipies hoë molekulêre gewig materiale wat hoë temperatuur vereis om te smelt en vloei. Hulle word gewoonlik toegedien deur vloeibedtoediening en die dele word beide voorverhit en naverhit.

Die meeste van die termoplastiese poeierbedekkings het marginale adhesie-eienskappe, sodat die substraat geblaas en geprimeer moet word voor toediening.

Termoplastiese poeiers is permanent smeltbaar. Dit beteken dat, sodra dit verhit is, hulle altyd herverhit en herwin kan word in verskillende vorms soos 'n gebruiker verlang. Daarenteen kan termoharde poeiers, sodra dit verhit en in spesifieke vorms gevorm is, nie herverhit word sonder om te verkool of af te breek nie. Die chemiese verklaring vir hierdie gedrag is dat molekules in termoplaste swak na mekaar aangetrek word, terwyl hulle in 'n termoharde ketting gekoppel is.

Van der Waals-kragte trek molekules aan en hou dit bymekaar. Aangesien termoplastiek beskryf word deur swak van der Waals-kragte, stel die molekulêre kettings waaruit termoplastiek bestaan ​​dit in staat om uit te brei en buigsaam te wees. Aan die ander kant, sodra termohardende poeiers verhit word, reageer hulle chemies, en die nuwe verbinding wat gevorm word, word gekenmerk deur sterk van der Waals-kragte. In plaas daarvan om lang kettings te vorm, vorm hulle molekules wat kristallyn van aard is, wat die produk moeilik maak om te herwin of weer te smelt sodra dit genees is.